der
WERELD.
299
Hoe
hooger
goed,
Hoe
meer
behoed.
G
raauwMosjen,
onder't
klein
gediert,
Dat
in
de
lucht
en
op
der
aarden,
Zo
wel
gemoed
en
weelig
tierd,
A\
zyt
gy
zeer
gering
van
waarden
:
't
Is
hoog
,
wanneer't
gemoed
betracht,
Hoe
gy
,
zo
laag
,
in
graad
gezeten,
Van
d'allerhoogfte
word
gedacht,
En
voor
hem
niet
en
zyt
vergeeten.
Dat
trooft
het
menfchelyke
hert,
Op
dat
hy
uit
dien
lpiegel
leere,
Hoe
hy
veel
min
vergeeten
werd,
Of
ongedacht
zy
by
den
Heere.
o
Ziel
vergeet
gy
zyner
niet,
Hy
zal
u
nimmermeer
vergeeten,
Die
alles
van
naby
beziet,
En
d'oorfprong
is
van
alle
weeten.
Erkent
die
groote
waardigheid,
En't
heil
van
zulk
een
grooten
zegen,
.
Dat
d'allerhoogfte
Majefteit,
Zyn
oogen
heeft
op
uwe
wegen.
Den
Permalink: http://pid.emory.edu/ark:/25593/sk22f
