PROLEGOMENA DE ANNO S^CVLARI. 3
gloriamene adxquaflent. Nimirum xmulatione fuorum vehemen-
tiùs rapitur excellens natura, & coniuncìorum potiùs domefticisque
quàm aliotum exemplis.
Noneftigitur,quòd labori noftrotimeat aliquisfufpicionem vani-
tatis;quali id egerimus,vt nos noftraque laudando extolleremus. Dei
vnius opus Societas eft, non hominumlabor: Dei opus celebramus. fc
laudari ipfe in openbus fuis, & quàm maximis extolli prxconiis,quoties
imperat ? Illis autem quòd petmixta eft Parentum noftrorum laus,
non ideò njcrecundià dometlici fanouinis, vt illeait, quidquam (ìlebimit*. Vciicim
„ • j- 1 C. S- ™ r J Patere, lib.i.
quos Deus tanti opens adiutores moutoresque allumplit, oratione
noftràfeiungi non pollimi: illorum decora, noua Numinis beneficia
finiti commemorano, nonnifi publica acìio gratiarum.
Quòd fi quis veretur, ne maiorum laudes vindicemus nobis, &
prò noftris, fi non extranea, aliena faltem oftentemus bona, (apienter
monet: fed cut non intelhgit, hxc ideò fieri, vt aliena qux fint, orbi
coiìftet; Se mox propria à fepofterisque exfpectari noftrùm quifque
fciat?cur non videt prxclaram Sociis imponi neceffitatem, quando ad
abfolutifhmum iftud exemplar omnium deinceps fxculorum exigen-
turxtates ? Et profeótò ita fé res habet : maiorum gloria pofteris quafi
lumen eft,quod in obfcuto degeneres effe non paritur; horum focordia
tanto flagitiofior, quanto illorum vita prxclarior. Eam porrò gloriose
memorare qui pergunt, vbi turpirer defeiuere, quid obtinent, nifi, vt
ftet ipfa contra illos Parentum claritudoj fuxque ignauix accendant
facem,nein occulto fit? Eà quoque ex caufsà maiorum facìa celebrare
confilium fuit.Niliiladuerfusvetuftatemprxfidij fatisrneque tam fan- * "Hf"-
fium quidquam,quod non illa corrnmpar.Vt alia defint,folà temporis "*'r" m
diuturnitatedilapfa fluunt omnia,etiam falubetrimis adftricìa legibus:
aliquid fenfim remittunt nepotesde paterna contentione, tandemque
auità claritudine contentigli defidiam vertuntur, quafi ad ea tantum
cflent geniti, qux maiores virtute fuà peperere. Certiflima peftis illu-
ftrium famiìiarum arceri certiùs non poteft,quàm perenni maiorum
recordarione: quorum prxclara facìa perpetuò ingerantur oculis, ob-
uerfencuranimis, exftimulenr,vrgeant, conquiefeere non finant. Tem- Ez«h.4j.
plum identidem, templum Hebrxis oftendi per Ezechielem volebat olim
Dominus: vt conremplatione auguftiilimx domus, excitatentut ali-
quando ad religionem atque xmulationem parentum. Quanto maio-
rem vim apud animos noftros liabere par eft pulcherrimam liane mo-
lcm, quam centum iam annis tam prodigiose elaboraram durinocon-
filio, tam alte educìam gloriofis tot Patrum labonbus, inter limites
vtriufque fxculi, quafi è propinquo contcmplamur? quos non ftimu-
los admouere, vt, dum cernimus quibus eamfundarint firmarintquet'/f«e in
prxfidiis, eadem Se ipfi comparemus nobis: vt altero mox fxculo, rer- m""dt <"-
• ' ni r „ r r t- -. • i taluni.
tioque, & vltra, ìnregra iemper&hrma perieueret in diem Domini ma- 10& 1.
gnum. Tunc animis, Superi ! fi vmquam alias, tum roboreviridique
muentàopus erit; fi vere diciturin iftlixc tempota, fiue nata, fiue re-
fcruata diuinitushxc fubfidiatia Ecclefix manus, vt nouiflimisdiebus
bellet bellaDomim, fuoque tum ftrenuiflìmè collaboret Duci, quando i.n«g.i».
A 2. iniquum
Permalink: http://pid.emory.edu/ark:/25593/h02zk
