HET IV. BOECK. LIIDENDE S OCIETE Y T. 315
ghekant, dat men ten laetften goedt vondt, indien de Patres
crghens vermacnr moclten wefen, dat men 't felue aen den
Hecrc Hicronymus Priulus, voor alfdoen Prince van defe
Republijcke, ioude beuelcn. Defen roepr dan den Prouin-
ciacl r.ilmius,cn houdt hem voor wattcr inden Racdt ghc-
palfecrt was: 'twelck hy verftaende, heeft oogh-fchijne-
Ujck den grondt ontdeckt, en betoont, hoe datter gheenen
andercn ooriprongh van aldit beftel en was, alsd'ongun-
fle ende d'afkeerigheydt vanden Patriarch. Waer mede het
verfchil ghcflift, ende de Societeyt meer als te voren van
elck een befocht ende ghe-eert wierdt.
Godt gaue datter in volgendc tijden eenen anderai Priu¬
lus gheweeft hadde ! Onfe vijanden en fouden ons foo
dickwils ende foo fchamperhjck niet verwijren het ver-
trecken uyt Venetien , dat naemaels ghefchiedt is. Want
wat winnen fy doch,als fy nae alle lafteringhen noch moe¬
ten bekennen,dat de Societeyt daer niet uyt gheiaeght en is,
maer van felts doorgegaen, om den opperften Stadthouder
Chri sti op der aerden(gehjckfe fchuldigh wasjoock met
verhes van eene heele Prouincie,ghehoorfaem te zijn?Datfe
rot noch toe niet en is wederom ingheroepen; en moer haer
gheenflins rot fehande ftrecken, ghemerckt den Cardinael
Perronius hier van fprekende met den Paus, feyde, dat 'tfel-
ue niet gheweygert, maer, om den ghemeynen vrede niet te
verachrercn, totberere gheleghenthf.ydt uytghcitclt was:
voeghende daer by, dat fijnen Coningh, die ons tc Con-
ftantinopelen hadde konnen flellen , foo vele moeytenia
hebben en foude, om ons te Venetien weder in te brengen.
'tWelck al hoe wet nochniet ghefchiedt en is,foo verhopen
wy nochtans, dat metter tijdt 'tfelue ghcluck aen de Socie¬
teyt te Venetien ghebeurcn fal, datfe in dierghelijcken on-
gheval in Vranckrijck ghenoten heeft.
Ss 3 HET
Permalink: http://pid.emory.edu/ark:/25593/gzkpx
